Gina’s tegelverhaal begint op een zomeravond in 2020, wanneer ze zichzelf in TGLS-stijl beschrijft in haar sollicitatiebrief: ‘Een energieke aanpakker uit het jaar dat Neil Armstrong voet op de maan zet, Bert & Ernie hun intrede doen in Sesamstraat en Eddy Merkx de ronde van Frankrijk wint.’ Patrick wordt blij van de brief en nodigt haar uit voor een gesprek met stroopwafelgarantie.
De klik, het wederzijds vertrouwen en enthousiasme zijn er meteen. Maar goed ook, want in haar dubbele functie, die ze zelf samenvat als ‘professioneel bemoeial’, moet ze snel schakelen tussen de taken van Patrick, die van Joop en haar marketingwerk. Gemene deler: alles is erop gericht om TGLS op de juiste manier aan de buitenwereld te presenteren. Dat doet ze met ontzettend veel plezier én een fijn team collega’s. Ze kan haar creativiteit kwijt, zeggen wat ze vindt en gewoon zichzelf zijn. En dat betekent ook: af en toe haar twee labradoodles mee naar kantoor nemen.
TGLS regelt en betegelt. We zeggen wat we doen en we doen wat we zeggen, daar kan ik me helemaal in vinden.
