Het tegelverhaal van Fabian begint in 2022, bij collega Teus. Zeven jaar lang zijn ze twee handen op één buik bij een grote rubbervloerenfabrikant. ‘Kom hiernaartoe’, roept Teus als hij overstapt naar de tegels. Dat laat Fabian zich geen twee keer zeggen.
De uitvoerende kant van het proces blijkt een compleet andere wereld dan de fabrikantzijde die hij gewend is, maar voelt meteen als thuiskomen. Omdat TGLS alles zelf levert en plaatst, heeft Fabian hier veel vrijheid en contact met klanten. En van vakidioten Patrick en Joop leert hij een hoop. ‘Joop weet alles, van de eerste kruimel tot de laatste afwerking. Patrick kan nog een zak knikkers verkopen aan een blinde.’
Als vroege vogel gaat Fabian om een uur of twee ’s middags de deur uit, op weg naar Bennie, een kruising tussen een golden retriever en Berner senner, die op de bank op ‘m ligt te wachten. Gelukkig kan Bennie goed alleen zijn, want in het weekend speelt z’n baasje biljardwedstrijden door heel het land.
De persoonlijke tegelwijsheid van Fabian luidt: ‘Waardeer de mensen om je heen, want je kunt het niet alleen.’
